Kat – loopt mank Als je kat mank loopt betekent dit dat hij of zij pijn heeft aan één van de poten. Door mank te gaan lopen ontziet je kat de zere poot en kan hij/zij zich toch voortbewegen zonder al te veel pijn. Bij manken is het belangrijk om de oorzaak hiervan te achterhalen en te behandelen.

Zo kan je maatje zich zo snel mogelijk weer goed en zonder pijn voortbewegen. Wat is de oorzaak? Misschien heb je zelf al een idee wat de oorzaak van de mankheid is. Je kat is bijvoorbeeld ergens vanaf gevallen of heeft gevochten met een andere kat. Als je dit als eigenaar gezien hebt, heb je al een belangrijk inzicht in de mogelijke oorzaak van de pijn bij je huisdier.

Soms loopt je kat mank zonder dat je enig idee hebt waardoor dit komt. Plots of juist heel geleidelijk aan ontziet hij of zij één van de poten terwijl je hiervoor nooit iets aan je kat gemerkt hebt.De uiteindelijke oorzaak van het mank lopen kan variëren van een abces tot een botbreuk tot een heup of elleboog uit de kom.

1. Ook artrose, kneuzingen of andere spierblessures kunnen de oorzaak voor het mank lopen zijn.
2. Wanneer naar de dierenarts? Zoals aangegeven is mank lopen een uiting van pijn.
3. Als je kat direct na een val of verstapping een aantal passen mank loopt, maar zich daarna hersteld dan is er geen reden om naar de dierenarts te gaan.

Als de mankheid echter aanhoudt is het wel verstandig je kat te laten onderzoeken. Dit kan namelijk betekenen dat er iets mis is met één van de poten van je viervoeter. Ook als je kat één poot volledig ontziet, met een poot sleept of naast manken ziek is (sloom, niet willen eten) moet je dier onderzocht worden.

Wat kan er aan gedaan worden? De dierenarts zal je altijd vragen of je zelf een idee hebt van de oorzaak van de mankheid. Komt je kat buiten, is het een vechtersbaasje of kan hij of zij ergens vanaf gevallen zijn? Als jij als eigenaar iets kunt vertellen over de mogelijke oorzaak kan dit de dierenarts helpen om te bepalen wat er aan de hand is.

Vervolgens zal de dierenarts je kat uitgebreid onderzoeken. Tijdens het orthopedisch onderzoek worden de gewrichten van je kat bewogen en goed nagevoeld. Soms is aanvullend onderzoek nodig, in de meeste gevallen zal dit het maken van een röntgenfoto zijn.

• Op een röntgenfoto kan de dierenarts de botstructuren in beeld brengen en een mogelijke breuk zien.
• In een heel enkel geval is een CT-scan nodig om te bepalen waar je kat last van heeft.
• Als de dierenarts onderzocht heeft waarom je kat mank loopt zal hij/zij op basis daarvan met je doornemen welke behandeling voor jouw huisdier het beste is.

Soms is het probleem met rust en pijnstilling te verhelpen, soms zijn ingrijpendere behandelingen zoals een operatie nodig om je kat weer goed en pijnloos te laten lopen. Een bezoek voor een second opinion vanuit Assendelft bij Dierenkliniek Rijen was het meer dan waard! Rinaldo en Annet Janssen (baasjes van Doerak 2.0) Al weer 7 jaar geleden zijn wij met onze hond Spike ‘s nachts bij jullie in de spoeddienst geweest.

Spike had grind gegeten wat een darmperforatie veroorzaakte. Door het snelle ingrijpen door middel van een operatie en de goede zorg nadien heeft Spike het gehaald. Onlangs is hij de 15 jaar gepasseerd. Zonder jullie goede zorg had hij deze mooie leeftijd niet behaald. Wij zijn jullie hier nog steeds erg dankbaar voor.

Familie van Heel (baasjes van Spike) Wij zijn zeer tevreden over hoe jullie met Fieke en ons zijn omgegaan al die jaren. Zeker Els, die Fieke al van pup af aan kende. Altijd hielpen jullie met geduld, eerlijkheid en in alle openheid. Ook met een zekere terughoudendheid om ons weloverwogen keuzes te laten maken.

Jürgen en Maria van Gorkum (baasjes van Fieke) Door onderkenning van het probleem, adequaat handelen en direct deskundige hulp middels een operatie (in de avonduren) kan ik nog jaren genieten van mijn hond! Niet alleen de deskundigheid, maar ook het begaan zijn met het dier en de liefde voor het vak werken genezend.

Mevrouw Schmeitz (baasje van Ulet) Erg blij met deze kliniek die ik overigens geadviseerd kreeg van onze “eigen” dierenarts vanwege de zeldzame aandoening van de hond. Ook onze eerdere dierenarts is een super arts. Maar Dierenkliniek Rijen is echt een warm bad! Mevrouw Merkx (baasje van Yula) Voor de gebitsbehandeling van Spickey onze 10 jarige Cairn Terriër was, vanwege zijn aangeboren hartprobleem, een andere narcose noodzakelijk met een intensievere bewaking.

1. Je wilt niet het risico lopen dat er iets ergs gebeurt.
2. Fijn als je ervaart hoe liefdevol je hond wordt overgenomen.
3. Hij is in goede handen, dat merk je aan alles.
4. Familie ten Napel (baasjes van Spickey) Bedankt voor alle aandacht en zorg voor zowel Lotje als mijzelf na haar gebitsbehandeling.
5. Ik ben meer dan tevreden over jullie: de behandeling is goed gegaan, maar ook de nazorg was geweldig! Mevrouw Verbunt (baasje van Lotje) Enorm bedankt voor de liefde, energie, tijd en expertise die jullie in Qilag hebben gestoken.

Ze straalt weer en wij ook! Mevrouw Luidens (baasje van Qilag) Onze Djinta is super goed behandeld, en ondanks het complexe probleem en de akelige wonden die ze heeft moeten laten behandelen loopt zij nog steeds vrolijk mee naar de kliniek! Ook het begrip, meedenken en nazorg maken de zorg helemaal top! Meneer de Wit (baasje van Djinta) Heel erg bedankt voor de telefoontjes en het oprechte meeleven wat jullie als Dierenkliniek Rijen met mij/ ons hebben gehad na de darmoperatie van Plucky.

1. Daar kan tot op heden niemand tegenop.
2. Jullie springen er voor mij nog steeds met 200% bovenuit!.
3. Mevrouw Pluym (baasje van Plucky en Chupa) In een korte tijd al met veel dieren daar geweest, voor simpele vaccinatie’s tot inslapen en zowel voor de honden als de katten zijn ze super lief! Het extra puntje verdienen ze door het meedenken, begrip voor dier en baas, eerlijkheid en de nazorg! De telefoontjes achteraf maken het een top kliniek! Patricia (baasje en verzorger van heel veel viervoetertjes) Liefdevol ontvangen toen onze kleine sheltiepup Replay van nog geen 2 kilo geopereerd moest worden aan haar hart.

De operatie ging goed en ze mocht ‘s nachts zelfs mee naar huis met de assistente, hoe mooi is dat! Mevrouw Taffijn (baasje van Replay) Onze hond Boefman komt vaak bij de dierenarts: hij vindt het altijd een feest als we de praktijk binnenlopen! Hij is dol op de medewerkers.

Wat moet je doen als je kat mank loopt?

Wanneer bij mank lopen van kat naar de dierenarts? – Loopt uw kat mank met een voorpoot of achterpoot? In de volgende gevallen adviseren wij om direct contact op te nemen met een dierenarts:

uw kat loopt op drie poten, bijna altijd gaat het dan om een gebroken poot uw kat sleept met de achterpoot of -poten uw kat loopt mank en is ook duidelijk ziek, is bijvoorbeeld weinig actief en eet niet goed

Hieronder leest u over mogelijke oorzaken van kreupelheid bij uw kat, en wat u in deze gevallen het beste kunt doen.

Hoe lang mag een kat mank lopen?

Mijn kat komt buiten en/of ook in contact met andere katten – Als een kat buiten komt, is de kans dat er wat gebeurt aanzienlijk groter. De meest voorkomende oorzaken voor mank lopen bij katten die (ook) buiten komen zijn:

Vechten met een andere kat, Vaak ontstaan er door het vechten kleine (bijt)wondjes, die gaan infecteren. Vaak zien we dat de kat pas na 1-2 dagen echt mank gaat lopen. Het wondje is dan meestal gaan infecteren en vaak ontstaat er later een abces. Door de infectie kan er koorts ontstaan, de kat kan ook slomer worden en minder gaan eten. We behandelen een infectie met pijnstillers en antibiotica. Het abces zelf kan het beste geopend worden en goed schoongespoeld worden.

Een trauma. Met een trauma bedoelen we een ongeluk zoals een aanrijding of een val van een schutting.

Wat doet een kat als hij pijn heeft?

Van nature leven katten niet in groepen, maar alleen. In de natuur zijn ze niet alleen jager, maar kunnen ook prooi zijn. Als een kat zich kwetsbaar opstelt kan dit dus risicovol zijn en van soortgenoten hoeft een kat geen hulp of steun te verwachten. Een kat zal pijn daarom proberen te verbergen, want pijn tonen zou aangeven dat het dier zwak is.

• Daarom is het voor eigenaren soms lastig om aan een kat te zien of hij pijn heeft.
• Natuurlijk heeft pijn wel effect op de kat, waardoor deze onbewust subtiele signalen afgeeft.
• Om pijn goed te herkennen is het belangrijk om te weten op welke signalen gelet moet worden.
• Dit voorkomt dat katten onnodig pijn lijden of te laat naar een dierenarts gebracht worden.

Pijn is een onplezierig gevoel dat aangeeft dat er ergens in het lichaam iets mis is. Dieren kunnen natuurlijk niet in woorden aangeven dat ze pijn hebben en hoe hevig die is. Het is daarom belangrijk om als eigenaar alert te zijn op andere signalen, hoe subtiel ze soms ook kunnen zijn.

Pijn kan acuut (plotseling) of chronisch (langdurig) zijn. Bij acute pijn zullen de signalen duidelijker te zien zijn dan bij chronische pijn. Pijn kan tot uiting komen in lichamelijke veranderingen, die bijvoorbeeld door een dierenarts gemeten kunnen worden, maar ook in veranderingen in houding, gezichtsuitdrukking of gedrag die u thuis beter kunt opmerken.

Er zal hieronder besproken worden op wat voor soort signalen gelet kan worden bij het herkennen van pijn bij de kat. De meeste katten die pijn hebben zullen minder eten of bij acute pijn soms zelfs geheel stoppen met eten. Dit kan bij katten binnen een korte tijd al voor ernstige problemen zorgen, omdat de kat gebruik gaat maken van vetreserves in het lichaam.

Dit zorgt voor leververvetting wat soms fataal af kan lopen. Het is dus erg belangrijk om het eetgedrag in de gaten te houden en een dierenarts in te schakelen als de kat steeds slechter eet voor een langere periode, of niets eet voor een periode van langer dan een dag. Ook het gewicht moet in de gaten gehouden worden.

Let daarbij op plotseling of langdurig gewichtsverlies, maar ook op gewichtstoename. Wanneer de kat zwaarder wordt terwijl hij nog evenveel eet als anders, kan dat komen doordat hij minder actief is en dat kan veroorzaakt worden door pijn (zie het kopje “veranderingen in gedrag”).

Wanneer een kat pijn heeft zal hij vaak meer en langer slapen. Maar ook juist minder slapen kan voorkomen bij een kat met pijn. Katten met veel pijn kunnen meer inactief wakker liggen en niet écht slapen. Als een kat slecht slaapt zal hij niet meer in de REM slaap (een fase in de slaap waarin de hersenen veel informatie verwerken) en de diepe slaap komen, wat nadelige gevolgen kan hebben voor de gezondheid van het dier.

Het is daarom erg belangrijk om de slaapgewoontes van uw kat in de gaten te houden en een dierenarts te raadplegen als deze erg afwijken van het normale slaapritme. Het herkennen van pijn is thuis vaak makkelijker dan bij de dierenarts. De eigenaar van de kat weet hoe de kat zich normaal gedraagt en merkt afwijkingen dus sneller op.

Pijnsignalen kunnen bij elke kat heel verschillend zijn. Daarnaast zullen katten hun pijn tegenover onbekenden, zeker in een stressvolle omgeving zoals de dierenartsenpraktijk, nog meer proberen te verbergen. Gedragsveranderingen of abnormale gedragingen hebben vaak een medische oorzaak, dus wanneer hier sprake van is moet een dierenarts geraadpleegd worden.

Geef aan de dierenarts door welk afwijkend gedrag u gezien hebt, omdat dit kan helpen sneller de juiste diagnose te stellen. Het kan ook handig zijn om de kat te filmen, zodat het voor de dierenarts makkelijker is om de lichaamstaal van de kat in de thuissituatie te beoordelen.

Katten houden van routine en zullen hier niet snel ‘zomaar’ van afwijken. Wanneer uw kat gedragsveranderingen laat zien, is het altijd belangrijk om op zoek te gaan naar de reden hiervan. Pijn kan een mogelijke oorzaak zijn. Zowel bij chronische als bij acute pijn treden er vaak gedragsveranderingen op.

Bij acute pijn zal dit plotseling gebeuren waardoor het dus ook meer opvalt. Bij chronische pijn verandert gedrag geleidelijk waardoor het wat moeilijker te herkennen is. Het is belangrijk om dit in het achterhoofd te houden bij het observeren van het gedrag.

Verminderde activiteit : Wanneer een kat pijn heeft zal hij vaak minder actief zijn en dus rustiger overkomen. Het kan voorkomen dat de kat niet meer wil rennen of springen en zijn tijd vooral slapend of liggend doorbrengt. Verminderde sociale interactie : Katten met pijn interesseren zich minder voor het spelen met soortgenoten of mensen en zullen minder vaak ander sociaal gedrag vertonen, zoals het wassen van andere katten. Geen interesse tonen in de omgeving : De kat zal minder kijken naar wat er om hem heen gebeurt, de ogen zullen vaker dicht zijn en bewegende dingen zoals vogels of vliegen zijn ineens minder interessant. Terugtrekken : Een kat met pijn trekt zich vaak terug om met rust gelaten te worden. Het kan voorkomen dat hij zich verstopt op plekken waar hij normaal nooit zit, het kan ook zijn dat hij zich terugtrekt naar de normale slaapplaats. Niet aangeraakt willen worden: Het kan voorkomen dat een kat met pijn aanraking, borstelen en optillen niet meer goed kan verdragen. Hij kan dit op verschillende manieren aangeven of hij zal bijvoorbeeld minder dicht bij de eigenaar gaan liggen dan normaal. Minder wassen : Een kat met pijn zal zichzelf vaak minder gaan wassen en kan er daardoor onverzorgd uit gaan zien. Het kan ook voorkomen dat de kat juist heel veel wast op één specifieke plek omdat het op die plek pijn doet. Niet (goed) strekken : Strekken kan voor een kat met pijn extra pijnlijk zijn, waardoor een kat met pijn het strekken dus kan gaan vermijden of minder diep zal strekken.

Niet alleen veranderingen in het gedrag, maar ook het laten zien van nieuwe gedragingen kan een teken zijn dat de kat pijn heeft. Wanneer een kat gedragingen laat zien die hij normaal nooit zal tonen, of alleen in een andere situatie, wordt er gesproken van afwijkend gedrag. De volgende afwijkende gedragingen komen vaak voor bij een kat met pijn:

Veranderd “karakter”: Een veelvoorkomend signaal dat een kat pijn heeft is het veranderen van het karakter. De kat kan agressiever worden (meer bijten, slaan, blazen), of het kan voorkomen dat de kat juist schrikachtiger wordt. Lusteloosheid : De kat reageert minder op dingen waarop hij normaal wel zou reageren en lijkt “minder zin in het leven” te hebben of komt “depressief” over. Verwijzen naar het pijngebied : Wanneer een kat pijn heeft gebeurt het vaak dat hij op bepaalde manieren “verwijst” naar een pijngebied. Dit kan gebeuren via het specifiek wassen, zoals hier boven te lezen, maar ook door het kijken naar de pijnlijke plek, het aanraken van de plek, of veel krabben op één en dezelfde plek. Deze gedragingen zijn niet altijd opvallend en kunnen ook andere oorzaken hebben zoals jeuk of stress. Vluchten bij benadering : De kat zal meer vluchtgedrag vertonen wanneer hij benaderd wordt en zichzelf daarbij soms ook verstoppen. Anders lopen : Wanneer de manier van lopen van de kat aangepast wordt is dit vaak te wijten aan pijn. Afwijkend lopen is vooral zichtbaar bij traplopen en bij het op- en afspringen vanaf hoogtes. Mank lopen is ook op andere momenten goed te herkennen. Rusteloosheid: Een kat die rusteloos lijkt, of waarvan het lijkt alsof hij “niet lekker kan liggen” en van positie blijft veranderen, kan last hebben van pijn. Veranderingen in plasgedrag: Wanneer een kat pijn heeft kan het voorkomen dat hij de kattenbak niet meer in wil of kan. Dan zal de kat een andere plek kiezen om zijn behoeftes te doen. Het kan ook voorkomen dat de kat wel in de bak plast, maar de urine niet begraaft. Dit kan naast een teken van pijn ook een teken van stress zijn.

Een kat met pijn zal vaak andere houdingen aannemen om zo de pijn te verlichten of omdat hij zich zo veiliger voelt. De meest voorkomende houdingen die een kat met pijn aanneemt zijn:

Elleboogzit/gehurkte positie : Een zittende houding met de pootjes gedeeltelijk onder het lichaam gestopt, de ellenbogen naar binnen getrokken, tegen de buik aan gedrukt. Vaak ziet de kat er gespannen uit of voelen de spieren gespannen. Hoofd hangt lager dan de schouders: Bij het lopen of zitten kan het hoofd lager hangen dan de rest van het lichaam. Gebolde rug : De rug van de kat zal vaak gebogen zijn wanneer deze pijn heeft. Dit kan te zien zijn bij het liggen, maar ook bij het bewegen. Niet meer de “normale” houding aannemen : Het belangrijkste waar bij het observeren van de houdingen naar gekeken moet worden is of ze afwijken van normaal. Ligt een kat normaal opgerold in een balletje, maar doet hij dat nu ineens nooit meer? Dat kan een teken zijn dat er iets aan de hand is.

Aan het gezicht van een kat is veel af te lezen. Bepaalde gezichtsuitdrukkingen kunnen veel vertellen over hoe de kat zich voelt, dus ook of hij pijn heeft. Er zijn 4 belangrijke gezichtsuitdrukkingen die kunnen helpen bij het herkennen van pijn bij de kat.

Gesloten of half-dichtgeknepen ogen : Een kat met pijn zal minder alert uit de ogen kijken en deze vaak helemaal of half dichtknijpen. Verwar dit niet met een tevreden kat die langzaam zijn ogen dichtknijpt en weer opent! Platte oren : De oren van de kat zeggen veel over zijn toestand. Wanneer een kat heel veel pijn heeft kan hij zijn oren plat naar buiten draaien. Een kat kan in zijn taal naar andere katten ook zijn oren platleggen. Wanneer er echter geen andere katten in de buurt zijn, kan dit een teken van pijn zijn. Platte neus en aangespannen bek : Een erg subtiel pijnsignaal van de kat is het plat trekken van de neus en het aanspannen van de bek. De kat lijkt hierdoor een iets bredere bek te hebben en een kleinere neus. Gespannen snorharen : De snorharen zijn rechtgetrokken en wijzen naar voren.

Om het herkennen van pijn makkelijker te maken zijn er vele pijnschalen ontwikkeld. Met behulp van een pijnschaal kan de aanwezigheid van pijn, met name acute pijn, bepaald worden. Bij het gebruik van pijnschalen wordt er op verschillende factoren gelet: veranderingen in gedragingen, houdingen, gezichtsuitdrukkingen en bijvoorbeeld veranderingen in het eetgedrag.

• Aan elke factor wordt een score gegeven op een bepaalde schaal, bijvoorbeeld van 0 tot 2.
• Hierdoor wordt er een compleet beeld gevormd over de pijntoestand van het dier.
• Hieronder worden twee pijnschalen uitgelicht die handig in gebruik zijn voor het herkennen van acute pijn bij de kat.
• Feline Grimace Scale (gezichtsuitdrukking) De Feline Grimace Scale is een erg nieuwe pijnschaal, maar hij wordt al volop gebruikt door dierenartsen.

Met behulp van deze schaal worden gezichtsuitdrukkingen gescoord, waarbij gelet wordt op vijf onderdelen: de positie van de oren, de stand van de ogen, de spanning in de snuit, de positie van de snorharen en de positie van het hoofd. Er wordt voor elk onderdeel een score gegeven van 0 tot 2, waarbij 1 staat voor “gematigd aanwezig” en 2 voor “duidelijk aanwezig”. Feline Grimace Scale. Klik op het plaatje om te openen als PDF. Met toestemming gebruikt en vertaald. Oorspronkelijke publicatie: Evangelista, M.C. et al. Facial expressions of pain in cats: the development and validation of a Feline Grimace Scale. Sci. Rep.9, 1–11 (2019).

1. Meer informatie op https://www.felinegrimacescale.com /.
2. De pijnschaal mag alleen als ondersteuning gebruikt worden.
3. Niet alle dieren met pijn zullen de divers gezichtsuitdrukkingen laten zien, de uiting daarvan is namelijk ook afhankelijk van de omstandigheden.
4. Als er vermoed wordt dat de kat pijn heeft is het belangrijk om de dierenarts om raad te vragen, ongeacht wat de uitslag van de Grimace Scale is.

Composite scale (gedrag en gezichtsuitdrukking) Om pijn bij katten te herkennen bestaan er verschillende Composite Pain Scales. Zo’n pijnschaal kijkt naar het dier in zijn geheel en neemt meer factoren mee dan bijvoorbeeld de Grimace schaal. De Glasgow Composite Scale is een voorbeeld van een pijnschaal die makkelijk in gebruik is.

1. Deze schaal scoort gedrag met een score van 0 tot 4 en kijkt daarnaast ook naar gezichtsuitdrukkingen.
2. De scores worden opgeteld waardoor er een eindoordeel over de pijntoestand van de kat uitkomt.
3. De pijnschaal is te vinden op: https://www.aprvt.com/uploads/5/3/0/5/5305564/cmp_feline_eng.pdf Soms is het erg moeilijk te bepalen of een kat pijn heeft, ergens bang voor is, of zich bijvoorbeeld anders gedraagt omdat hij zich erg verveelt.

Alle drie hebben ze te maken met stress, waardoor de signalen ook erg overeen zullen komen. Pijn en angst kunnen vooral goed onderscheiden worden doordat een angstige kat over het algemeen vaak probeert te vluchten, of juist snel agressief wordt, terwijl een kat met pijn vaak juist wat passiever is en zich zal verstoppen en geen interesse in de omgeving toont.

• Een bange kat is te herkennen aan de vergrote pupillen, terwijl een kat met pijn de ogen dicht knijpt.
• Een (chronisch) verveelde kat kan stereotiep gedrag vertonen, zoals het (kaal)likken van bepaalde plekken op het lichaam.
• Ook zal de kat vaak minder bewegen, meer slapen, of juist dingen beginnen te onderzoeken die eerder nooit interessant waren, wat allemaal dus erg moeilijk te onderscheiden is van pijngedrag.

Bij een kat met pijn is het erg belangrijk om iets tegen die pijn te doen. Neem daarom contact op met de dierenarts als u denkt dat uw kat pijn heeft. Deze kan verder onderzoek doen. De dierenarts kan ook pijnstilling voorschrijven om uit te sluiten of juist te bevestigen dat er sprake is van pijn.

Als er sprake is van pijn, zijn er vaak duidelijke gedragsveranderingen bij te zien bij het starten (of stoppen) van de pijnstilling. Wanneer pijn uitgesloten is, kan eventueel door een gedragstherapeut gekeken worden wat de oorzaak is van het afwijkende gedrag van uw kat. Ga niet zelf ‘dokteren’ en gebruik nooit (zonder voorafgaand overleg met uw dierenarts) pijnstillers die voor mensen bedoeld zijn, deze zijn vaak giftig voor dieren! Sommige veel voorkomende aandoeningen kunnen goed herkend worden door de bijbehorende pijnsignalen.

Door te weten welke signalen dit zijn wordt het vaak veel makkelijker om pijn te herkennen en deze te koppelen aan een aandoening. Hieronder worden de meest voorkomende aandoeningen besproken die pijn kunnen veroorzaken bij de kat. Artrose Artrose is een veel voorkomende aandoening die pijn veroorzaakt doordat botten en gewrichten langs elkaar wrijven.

Doordat artrose een chronische aandoening is en dus langzaamaan erger wordt is het lastig te herkennen bij katten. Wanneer een kat moeite krijgt met springen of geen moeite meer neemt om op plekken te springen waar hij eerst wel kwam, kan dit een teken zijn van artrose. Ook het minder bewegen (“luier zijn”), stijve bewegingen, verdikkingen rondom gewrichten, depressie, onverzorgde vacht en het niet meer gebruiken van de kattenbak zijn veel voorkomende signalen van artrose en andere gewrichtsproblemen.

Let ook op kleinere signalen, zoals steeds de pootjes naast elkaar zetten bij het traplopen, langer twijfelen bij het op- en afspringen, eerst zo ver mogelijk naar beneden ‘glijden’ voordat er afgesprongen wordt, enzovoorts. Gebitsproblemen Het gebit van de kat moet goed verzorgd worden om pijnlijke aandoeningen te voorkomen.

Een veel voorkomende oorzaak van gebitsproblemen bij de kat is tandplak en daaruit volgend tandsteen, wat vaak makkelijk te voorkomen is door goede voeding of het regelmatig (laten) poetsen van de tanden. Als een kat last heeft van tandproblemen zal dit vaak te merken zijn aan veranderingen in het eetgedrag, zoals het laten vallen van voedsel uit de bek (‘kruimelen’) tijdens het eten.

Daarnaast kan het voorkomen dat de kat bloedingen in de bek of rood tandvlees heeft, een gezwollen bek heeft, een stinkende adem ontwikkelt en gewicht verliest. Ook kan een kat agressief en onvoorspelbaar worden door problemen met de tanden. Buikpijn Buikpijn kan verschillende oorzaken hebben bij katten.

Vooral problemen met de spijsvertering, zoals diarree, kunnen tot buikpijn leiden. Wanneer een kat buikpijn heeft kan dit dus goed te herkennen zijn aan veranderingen in de ontlasting. Daarnaast zal een kat met buikpijn in elkaar gedoken zitten met de voorpoten onder het lichaam en de ellenbogen naar de buik wijzend.

De buik voelt hierbij bijna altijd heel gespannen. Het hoofd hangt vaak lager dan het lichaam. Buikpijn kan ook zorgen voor agressie bij de kat. Pijn bij katten is soms lastig te herkennen. Het beste is natuurlijk om pijnklachten zo veel mogelijk te voorkomen.

Minder of niet eten Meer en langer, of juist minder slapen

Gedragsveranderingen:

Minder sociale interactie met soortgenoten of mensen Geen interesse in de omgeving Terugtrekken, verstoppen Niet aangeraakt willen worden, minder bij de eigenaar liggen Minder wassen, of juist veel wassen op één specifieke pek Niet (goed) strekken

Ander gedrag vertonen dan normaal

Veranderd ‘karakter’, bijvoorbeeld agressiever of schrikachtiger Lusteloos of depressief overkomen Verwijzen naar een pijngebied, door kijken, veel wassen of krabben op één plek Vluchten bij benadering Anders lopen Rusteloosheid, steeds van positie veranderen Veranderingen in plasgedrag, niet meer op de kattenbak willen, urine niet begraven

Specifieke houdingen:

Elleboogzit/gehurkte positie, de kat ziet er gespannen uit of de spieren voelen gespannen Hoofd lager dan de schouders Gebolde rug Niet meer de “normale” houding aannemen

Gezichtsuitdrukkingen:

Oren opzij getrokken of plat liggend en naar buiten gedraaid Ogen halfgesloten of gesloten Snuit gespannen Snorharen rechter dan normaal, eventueel naar voren gericht Hoofd lager dan normaal, eventueel kin naar de borst

Hoe weet je of je kat artrose heeft?

(Her)kent u de signalen bij uw kat? – Ook al laat uw kat niet snel zien dat hij pijn heeft, aan onderstaande symptomen kunt u herkennen of uw kat mogelijk artrose heeft:

Minder vachtverzorging/klitten: uw kat kan niet meer overal bij als hij zich wast. Minder soepel bewegen: bijvoorbeeld niet meer op vensterbank, aanrecht, bank of bed springen. Of twijfelen voor het springen. Minder vachtverzorging/klitten: uw kat kan niet meer overal bij als hij zich wast. Weinig bewegen en luier worden: bewegen doet pijn, dus uw kat gaat er minder vaak op uit. Onverwacht agressief reageren bij aaien of oppakken: aanraken kan pijnlijk zijn op bepaalde plekken. Prikkelbaar/ geïrriteerd: pijn is een veelvoorkomende oorzaak van agressie en prikkelbaarheid. Onzindelijk: het doet pijn om in de kattenbak te komen, waardoor uw kat zijn ontlasting vaker naast de bak doet.

Kan een kat een spier verrekken?

Het is echter ook zo katten, net als mensen, wel eens een spiertje kunnen verrekken. Niet verwonderlijk ook als je ziet wat voor bewegingen katten soms maken.

Kan een kat zijn poot verstuiken?

Verstuiking: zwelling, pijn en niet op poot staan – Bij een verstuiking zijn de spieren rondom een gewricht uitgerekt. Dit is niet heel ernstig, maar wel erg pijnlijk voor de kat. Het kan bijvoorbeeld komen wanneer de poot van de kat per ongeluk tussen de deur is gekomen, of wanneer de kat ergens vanaf is gesprongen en niet goed terecht is gekomen. Wat te doen bij een verstuiking:

Verkoel de zwelling direct met een koude natte doek of wikkel een koelelement uit de vriezer is een theedoek en leg deze op de plek van de zwelling. Neem intussen contact op met de dierenarts en vraag om advies.

Wat kost een rontgenfoto van een kat?

Wat kost röntgenfoto kat – Een röntgenfoto wordt gemaakt met röntgenstralen. Deze stralen gaan ‘dwars door je lichaam heen’ en worden opgevangen door een plaat. Deze plaat zet alle stralen in één beeld, waardoor je het ‘lichaam’ kan bekijken op een beeldscherm.

De kosten voor een digitale röntgenfoto bij een kat liggen gemiddeld rond de € 97, Deze kosten zijn geschat op de eerste röntgenfoto. Dierenartsen kiezen er namelijk af en toe ook voor om een tweede röntgenfoto te maken, dit gebeurt vaak wanneer de arts het verloop van een aandoening wilt controleren.

De kosten van een tweede röntgenfoto liggen gemiddeld wel wat lager. De kosten van een tweede röntgenfoto voor je kat liggen rond de € 73,

Hoe weet je of je kat een gebroken poot heeft?

Wat zijn de symptomen? – Een gebroken bot is erg pijnlijk. Bij een gebroken poot zal de kat meestal niet op de poot staan. De poot is vaak wat verdikt en soms is de stand van de poot anders of steken er zelfs botten door de huid heen. Bij een breuk van de schedel kan het dier buiten bewustzijn zijn en bij een breuk in de wervelkolom kan een dier (deels) verlamd zijn.

Hoe loopt een kat met heupdysplasie?

Katten met heupdysplasie zijn vaak minder actief, hebben een stijve gang, springen en klimmen minder en hebben moeite met naar de bak gaan (soms naast de bak plassen). Heupdysplasie bij de kat kan ontstaan door een ondiepe heupkom, waardoor de heupkop afwijkend belast wordt.

Hoe miauwt een kat met pijn?

Vocalisatie – De meeste katten maken geen geluid wanneer ze pijn hebben. Ze zullen zelden om die reden piepen of miauwen. Logisch ook, een roofdier zou op deze manier juist op de zieke of zwakke kat geattendeerd kunnen worden en dat is juist niet wat ze willen.

Hoe lang kan een kat met artrose leven?

Artrose bij katten: levensverwachting – Een kat wordt niet minder oud door artrose. Als een kat door een vergevorderde artrose ernstige pijn pijn heeft kan de kwaliteit van leven helaas wel blijvend laag zijn. In dit geval kan euthanasie een keuze in het belang van het dier zijn.

Hoe lang leeft kat met artrose?

Levensverwachting – Een algemeen beeld van de levensverwachting van katten met artrose is zeer moeilijk te geven. Het kan zo zijn dat uw kat met artrose nog jaren zonder pijn kan leven, maar dat verschilt per kat.

Hoe lang leven katten met artrose?

Een enorme groep katten met artrose in Nederland zit met een groot probleem. De symptomen van artrose bij de kat zijn lastig te herkennen voor hun eigenaar, en deze groep patiënten komt niet altijd regelmatig bij de dierenarts. Daarom lopen veel katten met pijn onbehandeld door.

Waarom kneed mijn kat?

Comfortabel – Katten kneden al van jongs af aan. Dit begint als een kitten aan de borst van de moeder ligt te drinken om meer melk te krijgen. Volwassen katten kneden echter nog steeds vaak. Dit doen ze om troost en verzorging te zoeken. Ze voelen zich dus op hun gemak bij je, maar willen toch nog wat meer aandacht.

Heeft mijn kat een trauma?

Stress bij de kat Net als mensen kunnen katten te maken krijgen met een overdaad aan stress-opwekkende gebeurtenissen. Wat precies teveel is, hangt af van verschillende factoren: de “stressweerstand” die een kat heeft opgebouwd tijdens zijn kittenperiode, en de manieren die hij toen heeft aangeleerd om met de bron van stress en de duur ervan om te gaan.

• Alle factoren die stress kunnen veroorzaken of verergeren bevinden zich in de directe omgeving van de kat.
• Deze omgevingsfactoren kunnen een negatieve emotionele reactie oproepen bij de kat met een weerslag op zijn gedrag en uiteindelijk ook zijn gezondheid.
• Het lijkt erop dat factoren die de meeste stress veroorzaken op één of andere manier een bedreiging vormen voor de positie van de kat, met name de veiligheid binnen hun eigen territorium.

De dreiging van een nieuwe kat die de ‘eigen groep’ binnenkomt, een nieuwe baby in huis, een puppy of zelfs werklui kunnen een enorme psychologische reactie opwekken bij sommige gevoelige katten. Deze reactie is lastig ongedaan te maken, vooral als de ‘dreiging’ aanwezig blijft.

1. Anders dan de mens, kan een kat niet vertellen of met zijn gezichtsuitdrukking duidelijk maken hoe hij zich voelt.
2. In plaats daarvan toont een kat zijn gevoelens op een manier die voor de eigenaar verontrustend of zelfs zeer onaangenaam kan zijn.
3. Op de korte termijn zullen katten die onder druk staan of zich angstig voelen dit uiten door gedragingen waardoor ze zich veiliger voelen, vaker te gaan vertonen.

Sommige katten worden bijvoorbeeld aanhankelijker of wrijven vaker met hun lichaam langs meubels en hun eigenaar. Katten die zich vooral buiten bedreigd voelen, kunnen ineens meer binnen verblijven, terwijl katten die binnen stress ervaren juist meer tijd buiten door gaan brengen.

Tekenen van stress die in huis goed zijn waar te nemen zijn, zijn bijvoorbeeld het vaak en langdurig zitten, waarbij de kat niet op borst en buik ligt, maar tussen zijn schouderbladen hangt. Een gestreste kat laat deze houding langdurig en vaak zien. Ook zijn bij een kat die stress ervaart, vaak de pupillen verwijd, is er onrust en verhoogde waakzaamheid, en zijn er soms overreacties op op zich onbetekenende gebeurtenissen.

Verder kan een kat vaker aan zichzelf gaan krabben of likken, of zelfs eigen haren gaan uittrekken. Soms verstoppen katten zich en komen alleen tevoorschijn als het rustig is. Als de stress onvermijdbaar is, kunnen katten hun markeergedrag enorm gaan verhogen.

• Rabben, urine sproeien en ontlasting deponeren op duidelijk zichtbare plaatsen, zijn allemaal pogingen van de kat om zich weer veiliger te gaan voelen in hun eigen omgeving.
• Atten die er vandoor gaan, doen dit alleen als dit de enige mogelijkheid is om de nieuwe groepssamenstelling te ontvluchten.
• Er zijn ook katten die zo overdonderd zijn door de angst of stress dat ze het eenvoudigweg opgeven om te vechten of vluchten.

Deze katten worden geheel passief en reageren niet meer op hun omgeving. Deze extreme vorm van aangeleerde hulpeloosheid is gelukkig zeldzaam, maar kan ertoe leiden dat de kat zichzelf niet langer wast, de interesse in eten verliest en hele periodes bewegingsloos voor zich uitstaart.

1. Dit lijkt wel een beetje op de situatie bij mensen die aan een ernstige depressie lijden en geen enkele interactie meer vertonen met hun omgeving.
2. Op de lange termijn verhoogt stress het risico op ziekte en diverse aandoeningen.
3. Bij dieren en mensen die gedurende langere tijd blootstaan aan onvermijdbare stress kan het afweersysteem geleidelijk aan minder gaan functioneren, omdat het lichaam continu aan het vechten is tegen de aanhoudende dreiging.

Infecties en maagdarmproblemen komen het meeste voor bij individuen die gestrest zijn. Dit vormt dan weer een vicieuze cirkel van ziekte, moeheid en daardoor onvermogen om met het emotionele probleem om te gaan dat ten grondslag ligt aan deze algehele verzwakking.

Er zijn meer dan genoeg voorbeelden te noemen bij de mens en andere diersoorten die laten zien dat dieren, die op zeer jonge leeftijd hebben blootgestaan aan allerlei soorten (beperkte) stress en deze hebben kunnen oplossen, veel beter met stressvolle situaties omgaan wanneer ze volwassen zijn. De reden hiervoor is, dat het dier op jonge leeftijd heeft aangeleerd hoe hij hiermee het beste om kan gaan.

De periode waarin katten leren omgaan met stress zonder onnodige angst, vindt plaats tijdens de socialisatiefase, tussen de twee en zeven weken leeftijd. Als een kitten in die fase in een prikkelarme omgeving is opgegroeid, heeft dat blijvende onaangename effecten voor het dier, ongeacht hoe goed de zorg voor het kitten verder was in die periode.

Het dier zal dan in zijn latere leeftijd veelvuldig en langdurig angstig en gestrest zijn, als het zich niet aan allerlei prikkels kan onttrekken. Idealiter zouden kittens tijdens de kritische socialisatieweken veelvuldig gehanteerd moeten worden door zoveel mogelijk verschillende personen. Hierbij is het veranderen van aspecten in de omgeving om kittens hiermee om te leren gaan essentieel.

Kittens die de kans krijgen om vertrouwd te raken met een veelheid aan uitzichten, voorwerpen, geluiden en geuren, hebben een enorme voorsprong op het moment dat ze bij de nieuwe eigenaar in huis komen. Ook het kennis laten maken met vriendelijke honden, kinderen en allerlei mensen van verschillende leeftijden, draagt bij aan de opbouw van ‘stress-afweer”, waardoor de kat op latere leeftijd beter beschermd is tegen stress.

• Vertel uw dierenarts altijd over plotselinge gedragsveranderingen, omdat ze kunnen wijzen op een medisch probleem dat verder onderzocht moet worden.
• Wanneer deze mogelijkheid is uitgesloten, dan is de volgende stap om op zoek te gaan naar mogelijke signalen van stress.
• Vraag u zelf af, op welk moment uw kat zich anders is gaan gedragen.

Viel dit samen met een ongewone gebeurtenis in huis? Voor sommige overdreven aanhankelijke katten kan de tijdelijke afwezigheid van de eigenaar al traumatisch zijn. De vakantieperiode kan hierdoor veranderen in een nachtmerrie, wat nog verergerd wordt door het logeren in de onbekende omgeving van een pension, of de aanwezigheid van een vreemde persoon (hoe aardig deze ook is) in huis om de kat te voeren en verzorgen.

Het is vaak niet eenvoudig om de oorzaak van de stress op te sporen en te verwijderen! Zijn er indringers in de vorm van andere katten? Een kattenluikje met een magneetsleutel kan het risico op het binnendringen van buurtkatten in huis verminderen. In sommige gevallen doet de eigenaar er verstandiger aan om het kattenluik geheel te verwijderen en zelf op te treden als ‘bodyguard’ door de kat handmatig binnen en buiten te laten.

Leven er meerdere katten in huis of zijn er andere stress veroorzakers, zoals honden, baby’s, peuters en kleuters aanwezig? Het aanbieden van meer ligplekken, eet-, drink- en kattenbakken en verstopplaatsen op veilige plaatsen kan helpen. Als de stress van tijdelijke aard is, bijvoorbeeld werklui die in huis aanwezig zijn, kan het tijdelijk uit huis plaatsen van de kat soms helpen.

Bedenk dan wel dat een (tijdelijke) verhuizing ook weer veel stress kan veroorzaken! De gezichtsgeurstoffen (feromonen) van een kat worden afgescheiden door klieren op de kop en geven belangrijke, geruststellende en vertrouwde signalen af. Een aantal van deze katspecifieke feromonen zijn verkrijgbaar in synthetische vorm als spray en verdamper.

De kalmerende werking van feromonen kan uw kat helpen ontspannen en stress te verminderen. Langdurig gebruik van synthetische feromonen bij gestreste katten is af te raden, er is immers een onderliggende oorzaak die onderzocht moet worden. In sommige gevallen kunnen rustgevende voedingssuplementen of eventueel medicatie een (tijdelijke) oplossing bieden.

Neem hiervoor altijd contact op met uw dierenarts! In het algemeen geldt dat oplettendheid heel belangrijk is. Eigenaren die een hechte relatie onderhouden met hun kat, pikken de eerste signalen van stress vaak snel op en kunnen hierdoor voorkomen dat deze escaleren tot ernstige stress en er onherstelbare schade op de lange termijn ontstaat.

: Stress bij de kat

Kan een kat spierpijn hebben?

Net als mensen kunnen ook katten last krijgen van spierpijn en stijve spieren. Een kat kan immers ook een spier verrekken bij het klauteren, springen en rennen in de natuur. Meestal gaat de spierpijn na enkele dagen vanzelf weer over. De kat zal zich hooguit een paar dagen wat moeilijker dan anders voortbewegen.

Kan een kat iets kneuzen?

Wat is een kneuzing? – Een kneuzing is een gesloten verwonding waarbij de huid nog intact is. Het ontstaat na een slag met een bot voorwerp of door het stoten tegen een voorwerp. Ook een aanrijding of valpartij kan tot flinke kneuzingen en inwendige bloedingen leiden.

Kan een kat lopen met gebroken poot?

Voordelen van een operatie –

Goede controle over de stand waarin de botdelen genezen. De poot kan snel belast worden Uw kat kan snel weer lopen, plassen en ontlasting doen in geval van een bekkenbreuk. Uw kat kan snel weer eten in geval van een kaakbreuk Kleinere kans op vervelende complicaties van de huid zoals bij een gipsverband Geen wekelijkse gips controles Geen aanpassingen of vervanging van het gipsverband Het genezingsproces is comfortabeler voor kat en eigenaar Het genezingsproces is voorspelbaar

Hoe weet je of je kat een gebroken poot heeft?

Wat zijn de symptomen? – Een gebroken bot is erg pijnlijk. Bij een gebroken poot zal de kat meestal niet op de poot staan. De poot is vaak wat verdikt en soms is de stand van de poot anders of steken er zelfs botten door de huid heen. Bij een breuk van de schedel kan het dier buiten bewustzijn zijn en bij een breuk in de wervelkolom kan een dier (deels) verlamd zijn.

Welke pijnstiller mag een kat?

Geregistreerde pijnstillers – Er zijn anno nu gelukkig goed werkende pijnstillers voor hond en kat te verkrijgen. Deze zogenaamde NSAID’s (o.a. Melovem, Rimadyl, Novacam en Carprodyl) zijn vaak bijzonder effectief en worden uitsluitend op voorschrift van de dierenarts verstrekt.

Wat kost een gebroken poot bij een kat?

Kosten gebroken poot kat – Wanneer jouw kat zijn of haar pootjes gebroken heeft, kunnen er verschillende behandelingen nodig zijn. En elke behandeling neemt ook zijn eigen kosten met zich mee. Zo betaal je voor een operatie aan een gebroken poot al snel € 1000,-,

Wat kost een rontgenfoto van een kat?

Wat kost röntgenfoto kat – Een röntgenfoto wordt gemaakt met röntgenstralen. Deze stralen gaan ‘dwars door je lichaam heen’ en worden opgevangen door een plaat. Deze plaat zet alle stralen in één beeld, waardoor je het ‘lichaam’ kan bekijken op een beeldscherm.

1. De kosten voor een digitale röntgenfoto bij een kat liggen gemiddeld rond de € 97,
2. Deze kosten zijn geschat op de eerste röntgenfoto.
3. Dierenartsen kiezen er namelijk af en toe ook voor om een tweede röntgenfoto te maken, dit gebeurt vaak wanneer de arts het verloop van een aandoening wilt controleren.

De kosten van een tweede röntgenfoto liggen gemiddeld wel wat lager. De kosten van een tweede röntgenfoto voor je kat liggen rond de € 73,

János Juhász