Werking pijnsysteem – Vaak denken mensen: hoe meer pijn, hoe meer schade en hoe meer pijnsignalen er worden verstuurd, hoe meer ik voel. Echter zit ons pijnsysteem zo niet in elkaar. Kijk maar eens naar onderstaande voorbeelden:

Een voetballer die tijdens de wedstrijd zijn pink breekt of arm kneust, merkt dit soms pas na de wedstrijd. Pijn kan over de dag heen veranderen, terwijl de mate van weefselbeschadiging gelijk blijft. Een kleine verwonding kan zeer veel pijn geven. Denk maar aan de pijn als u zichzelf snijdt aan een vel papier. En het kan nog aparter: wel pijngewaarwording, maar helemaal geen schade! Er is een verhaal bekend van een man die schreeuwend van de pijn op de EHBO werd binnengebracht met een grote spijker van boven naar beneden door zijn voet. Bij het verwijderen van zijn schoen bleek dat de spijker precies tussen zijn tenen door was gegaan. Door het zien van de spijker in zijn voet, ervoer de man pijn. Mensen van wie een arm of been geamputeerd is, hebben vaak fantoompijn: ze voelen pijn in het lichaamsdeel dat er niet meer is. Pijn voelen als je ziet dat iemand anders pijn heeft.

We kunnen dus stellen dat er geen 1-op-1 relatie is tussen de schade, het signaal en de pijngewaarwording. Hierbij zijn er veel verschillende factoren die een rol spelen. Het zenuwstelsel en de hersenen zijn niet puur een ‘doorgeefluik’ voor (pijn)signalen, maar oefenen zelf ook invloed uit op wat er wel en niet doorgelaten wordt.

U zou het zenuwstelsel en de hersenen als een soort poort kunnen zien, die kan openen om (pijn)signalen door te laten of kan sluiten om (pijn)signalen tegen te houden. Uit onderzoek blijkt dat het openen en sluiten beïnvloed kan worden door bijvoorbeeld aandacht of afleiding, gedrag, gedachten en emoties, vermoeidheid en medicijnen.

Wat pijn nog complexer maakt, is dat iedereen anders is en pijn op zijn eigen manier ervaart. Het is hierdoor moeilijk pijn te vergelijken of te meten. Dit komt ook doordat gedachten over pijn (bijvoorbeeld: ‘foute boel’ of ‘valt wel mee’), emoties (angst, frustratie) en ervaren controle (weten wat er gaat gebeuren of invloed uit kunnen oefenen) een belangrijke rol spelen.

• Bijvoorbeeld voor een violist betekent een sneetje in zijn vinger iets heel anders dan voor een bouwvakker, doordat dit het viool spelen moeilijker maakt.
• Pijn is daardoor niet alleen iets lichamelijk voelen, maar een emotionele ervaring.
• Zoals gezegd spelen bij de pijnbeleving de hersenen een belangrijke rol.

Hier worden ook onze emoties verwerkt. Sterker nog: In de hersenen wordt geen onderscheid gemaakt tussen lichamelijke en emotionele pijn. Hierbij spelen veelal dezelfde netwerken een rol. Mensen kunnen dus letterlijk ziek zijn van verdriet of buikpijn hebben van angst.

Pijngedrag speelt ook een grote rol. Hiermee worden alle dingen bedoeld als reactie op de pijn. Bijvoorbeeld diep zuchten, tanden op elkaar bijten bij het tillen van een boodschappentas of juist iemand anders vragen om dit voor u te doen, meteen stoppen bij het eerste pijntje en steeds inactiever worden of juist doorgaan tot u echt niet meer kan.

Pijngedrag hangt niet alleen af van de mate van pijn, maar ook iemands persoonlijkheid of reacties vanuit de omgeving. Sommige gedragingen zijn helpend en zorgen dat op lange termijn de pijn niet toeneemt, andere gedragingen zijn juist onhandig en – hoewel ze op korte termijn vaak pijnverminderend zijn – zorgen ze op lange termijn voor meer pijn.

Is pijn een sensatie?

Over de behandeling – Sensitisatie wordt beïnvloed door veel verschillende factoren. De meeste van deze factoren hebben te maken over hoe mensen denken over pijn en het gedrag dat daaruit voortvloeit. Dit zijn factoren die u zelf kunt beïnvloeden. Hierdoor kunnen uiteindelijk ook de klachten van sensitisatie gunstig beïnvloed worden. Bron: van der Wijk | fysiotherapeut Hoe u denkt over uw pijn kan veel invloed hebben op uw pijn. Stelt u zich eens voor: uw blessure is langdurig pijnlijk en over de tijd is uw pijn steeds erger geworden. Mogelijk denkt u dat uw weefsel steeds meer beschadigd is, omdat de pijn steeds erger is geworden.

Door deze onaangename gedachten over de pijn, raakt uw pijnsysteem steeds sneller geprikkeld (sensitisatie). Dit maakt de pijn dus erger. Andersom kan het ook. Als u weet dat de pijn niet per se betekent dat er (dreigende) schade is in het lichaam, dan kan dit helpen om minder waarde te hechten aan de pijn, waardoor de pijn minder hevig kan worden.

De volgende gedachten zijn van toepassing op uw pijn:

• Uw pijn hangt niet samen met de hoeveelheid schade aan uw lichaam.
• Pijn is primair een teken van dreiging. Maar bij uw pijn weten we dat deze dreiging niet reëel is. Het lichaam interpreteert het alleen als bedreigend.
• Uw pijn is een niet behulpzaam signaal. Het alarmeert u zonder dat daar een goede reden voor is.

Behalve gedachtes over de pijn zijn veel andere dingen van invloed op ons en ons pijnsysteem. Als u niet goed slaapt, dan zult u vaker en heviger pijn ervaren. Als u niet lekker in uw vel zit door stress, angst of neerslachtige gevoelens, dan zal uw pijn vaak heviger zijn.

• Zorg dat u voldoende slaapt. Hoewel de optimale hoeveelheid slaap voor iedereen anders is, wordt aangeraden 7 tot 8 uur per nacht te slapen
• Verminder stress door regelmatig de ‘ontspanning’ te zoeken. Wat ontspannend is, is voor iedereen persoonlijk. U kunt denken aan sporten, het lezen van een boek of het doen van mindfulness oefeningen (met een app zoals ‘Headspace’).
• Als u vaak neerslachtig bent of last heeft van angstklachten, kan het raadzaam zijn om aanvullende hulp te zoeken. Bijvoorbeeld van een psycholoog. U kunt met uw zorgverlener bespreken of dit u kan helpen.

Sport Het zal u niet verassen dat we als sportartsen en sportfysiotherapeuten het belang van sport en bewegen benadrukken. Bij hevige of langdurige pijn is er soms een neiging om veel minder te gaan bewegen. Wij horen vaak in de praktijk dat mensen de angst hebben om hun lichaam verder te beschadigen.

• We raden aan om via een ‘gegradeerde activiteit’ naar de sportactiviteiten terug te keren. In normale taal betekent dit dat u kunt starten met een rustige opbouw van uw sportactiviteiten. Leg hierbij de nadruk op de dingen die wel gaan. Als u bijvoorbeeld last heeft van uw achillespees, dan kunt u aan uw fitheid te werken door te fietsen, te zwemmen of fitnesstraining voor het bovenlichaam te doen. Dit kunt u doen naast de specifieke oefeningen die voor de blessure zijn voorgeschreven (als dit van toepassing is).
• Door fitter te worden, meer in beweging te komen en sterker te worden, zorgt u ervoor dat uw pijnsysteem minder geprikkeld wordt en u dus minder hevige pijn ervaart. Deze aanpak is wetenschappelijk onderbouwd door recente onderzoeken. Een eerste doel kan zijn om aan de beweegnorm te gaan voldoen. Dit houdt in dat u zich minstens 150 minuten per week matig intensief inspant (verspreid over diverse dagen).

Is gevoel een emotie?

Gevoel is het voelend waarnemen van veranderingen in onze menselijke gevoelslaag in interactie met externe ‘energiestromen’. Emotie is de (vaak sterkere) reactie in onze gevoelslaag op gedachten die wij geloven.

Wat is de sterkste emotie?

Verdriet is de sterkste emotie: het gevoel van haat duurt een uur en verdriet duurt zelfs vijf dagen Waarom kun je je tot 240 keer langer verdrietig voelen dan dat je je schaamt, verrast, geïrriteerd of zelfs verveeld voelt? Dit komt omdat verdriet vaak gepaard gaat met gebeurtenissen met een grotere impact, zoals overlijden of ongelukken.

• De wetenschappers volgden de deelnemers aan het onderzoek in hun dagelijks leven en analyseerden hun emoties, evenals hun intensiteit en gemiddelde duur.
• Dat hebben ze gevonden van maar liefst 27 verschillende gevoelens duurt vreugde maar liefst 35 uur of anderhalve dag.
• Het verbreken van een liefdesrelatie, de dood van een geliefde of een algemeen gevoel van verdriet is de sterkste emotie voor mensen en duurt ongeveer 240 keer langer dan andere gevoelens – zoals schaamte, verrassing, nervositeit of verveling, zo blijkt uit een studie van de KU Leuven.
• Dus verdriet duurt het langst – ongeveer 120 uur, gevolgd door het gevoel van haat, dat gemiddeld ongeveer 60 uur duurt voor mensen, en vreugde ongeveer 35 uur, ontdekten de wetenschappers.

Is pijn psychisch?

Lichamelijke én psychische factoren – Chronische pijn kan ontstaan door lichamelijk letsel of een andere medische oorzaak, maar chronische pijnklachten kunnen ook ontstaan zonder dat er een duidelijke verklaring voor is. De aanhoudende pijn kan dan ‘psychisch’ zijn, maar dat is niet automatisch het geval.

Hoe noem je iemand die geen pijn voelt?

Onderzoek naar de genen van een Duits meisje en een Zweedse jongen die geen pijn kunnen voelen, biedt uitzicht op een nieuwe generatie pijnstillers. Pijn en tastzin worden door verschillende hersengebieden verwerkt. Daarom kunnen we, theoretisch gezien, pijn onderdrukken zonder er compleet gevoelloos door te worden.

Onderzoek naar een Duits meisje en een Zweedse jongen met de uiterst zeldzame aandoening dat ze geen pijn kunnen voelen, biedt uitzicht op een nieuwe generatie pijnstillers. Pijn worden we gewaar – het zal u niet verbazen – in onze hersenen. Maar welke hersengebieden bij de pijnervaring betrokken zijn, en hoe de verschillende soorten pijn zich manifesteren (hevige, onuitstaanbare pijn versus lichte speldenprikken, chronische versus acute pijn) is nog grotendeels een raadsel.

Dankzij onderzoek met hersenscans bij vrijwillige proefpersonen – die, godzijdank, alleen speldenprikken kregen te verduren – hebben neurowetenschappers wel al geleerd dat er niet één afgebakend gebied in onze hersenen bestaat dat alle pijn in ons lichaam registreert.

• Bij ons gezichtsvermogen is dat bijvoorbeeld wel het geval.
• Sterker, er blijkt zoiets te bestaan als een ‘pijnmatrix’, een complex netwerk van verschillende gebiedjes in de hersenen die elk een verschillend facet van de pijnervaring regelen.
• Pijn is dan ook een veelkoppig monster, een allesbehalve eenduidige gewaarwording waarbij tal van lichamelijke en geestelijke factoren een rol spelen.

Een niet te onderschatten factor is bijvoorbeeld de hoeveel aandacht die je aan pijn geeft. Knagende tandpijn voelen we bijvoorbeeld veel minder als we – letterlijk – met onze gedachten ergens anders zijn (midden in een Eos-artikel bijvoorbeeld). Een extreem voorbeeld is de soldaat die in het heetst van de strijd niet eens merkt dat hij geraakt werd door een granaatscherf.

1. Subjectief De psychologie van de pijn werkt trouwens ook omgekeerd: uit experimenten met hersenscans is gebleken dat neerslachtigheid pijn kan versterken.
2. Ortom: psychologische factoren spelen, zowel bewust als onbewust, een grote rol in onze pijnervaring, waardoor pijn een subjectief gegeven blijft.

Vandaag schrijven sommige artsen patiënten met zware rugklachten antidepressiva of psychotherapie voor in plaats van nog hogere dosissen pijnstillers. Maar dat volstaat niet om de naar schatting twintig procent van de westerse bevolking die aan een vorm van chronische pijn lijdt (vaak het resultaat van rugklachten, artritis of een zenuwziekte) te helpen.

• De farmaceutische industrie is dan ook naarstig op zoek naar een nieuwe generatie pijnstillers die traditionele middelen zoals codeïne en morfine – die tal van bijwerkingen hebben – kunnen vervangen.
• Dat zouden pijnstillers moeten zijn die pijn bij de wortel aanpakken, namelijk in de ‘zenuwstations’ gelegen naast de ruggengraat.

Daar komen de pijnsignalen van het perifere zenuwstelsel samen en worden ze doorgestuurd naar de hersenen. Ionkanalen Congenitale analgesie is, zoals de naam al doet vermoeden, een erg zeldzame aandoening. Dragers van deze (genetische) ziekte kunnen geen fysieke pijn voelen, waardoor ze vaak verwondingen oplopen zoals brandwonden, beenbreuken en andere blessures.

• Voor alle duidelijkheid: deze mensen hebben doorgaans wel een intacte tastzin, dus voelen kunnen ze net zo goed als u en ik.
• Dat bewijst wat de wetenschap allang weet: dat pijn en tastzin twee verschillende gewaarwordingen zijn die door verschillende zenuw- en hersenfuncties worden geregeld.
• In de zenuwstations naast onze ruggengraat geven de zenuwcellen pijnsignalen aan elkaar door, en bij deze prikkeloverdracht zijn zogenoemde ionkanalen van essentieel belang.

Die gaan open of dicht naargelang de elektrische potentiaal tussen twee zenuwuiteinden een bepaalde drempelwaarde overschrijdt. Drie van die ionkanalen die instaan voor het transport van pijnsignalen, en die genoemd zijn naar hun overeenkomstige gen, zijn SCN9A, SCN10A en SCN11A.

Van SCN9A was al geweten dat het een ‘logisch’ schakelpatroon kent. Wanneer het kanaal wordt gedeactiveerd of geblokkeerd, dan komt er geen enkel pijnsignaal meer door. Worden SCN9A of 10A extra sterk geactiveerd, dan kan er spontane pijnervaring optreden bij patiënten. Maar recent onderzoek naar het derde kanaal (11A) heeft nu een hoogst verrassend resultaten opgeleverd: als dit ionkanaal extra sterk wordt geactiveerd, gaat het de pijn niet versterken, maar blokkeert het de geleiding van de pijnprikkel.

Dat is de neurologische wereld op z’n kop. Duitse en Zweedse patiënt Het vreemde gedrag van ionkanaal SCN11A werd ontdekt na een genetische analyse van een meisje uit Duitsland en een jongen uit Zweden – beiden onfortuinlijke dragers van congenitale analgesie en dus ongevoelig voor pijn.

• Beide patiënten hebben een gemuteerd SCN11A-gen waardoor het ionenkanaal overactief wordt’, vertelt Jonathan Baets, arts en neurogeneticus aan de Universiteit Antwerpen en één van de leden van het internationale team onderzoekers dat deze week over de ontdekking rapporteert in Nature Genetics,
• Baets: ‘Dit betekent dat de normale werking van dit ionkanaal essentieel is in de transmissie van pijnsignalen bij de mens.

Bij overactivatie van het kanaal wordt deze transmissie geblokkeerd en is de patiënt niet in staat pijn te voelen. Kortom: als de farmaceutische industrie een stof kan vinden die het bewuste ionkanaal extra kan stimuleren – net zoals het gemuteerde gen dat doet bij de twee patiënten uit Baets’ studie – lijkt een cruciale stap gemaakt in de richting van een nieuwe generatie pijnstillers.

Wat zijn de 7 emoties?

Vreugde, verdriet, angst, woede, verbazing en afschuw worden de basisemoties genoemd omdat er bij deze emoties sprake is van universele expressie.

Wat is geen emotie?

Omgaan met emoties, EQ Hoewel ze vaak door elkaar gebruikt worden, zijn emoties en gevoelens niet hetzelfde. In het kort kan je zeggen dat emoties vaak groot en heftig zijn, van buitenaf worden opgewekt en ervoor zorgen dat je je niet meer helemaal jezelf voelt.

• Emoties leiden vaak tot (soms onbesuisde) actie en de gevolgen daarvan zijn niet altijd even prettig.
• Het kan goed zijn om in therapie te gaan als de emoties te sterk worden of de effecten ervan te negatief.
• Gevoelens zijn stiller en zitten meer diep van binnen, ze zijn doorgaans rustig van aard en ook stabieler.

Je ervaart ze als een deel van jezelf. Voor het omgaan met gevoelens heeft men zelden een therapeut nodig, meestal wijzen gevoelens je juist de weg. Maar het kunnen ervaren van je gevoelens, dat is niet voor iedereen even makkelijk. De sterkte van emoties is nogal ongelijk verdeeld over de mensheid.

Sommigen moeten grote moeite doen om ze te voelen, anderen lopen ervan over. Wanneer je ongeveer in het midden zit, ervaar je emoties wanneer die passen bij de situatie, en je kunt ze in zekere mate kanaliseren als dat nodig is. Wanneer iemand goed met zijn emoties om kan gaan, zeggen we dat ‘ij een hoog EQ heeft (als tegenhanger van IQ: intelligentie quotiënt).

Gebrek aan het voelen van emoties wordt door degene zelf vaak lange tijd als niet zo’n groot probleem gezien. Het is wel lekker rustig. Dat het aan de andere kant erg vlak is, wordt vaak voor lief genomen, ook omdat je niet beter weet. Maar als er iets ergs gebeurt en je kunt nog steeds geen emoties ervaren, dan mis je ook de manier om te verwerken.

1. En dan word je een soort snelkookpan zonder ventieltje.
2. Daarvan kan je bij voorbeeld lichamelijke problemen krijgen: maagzweer, hartklachten, leverziekte, kanker.
3. Wanneer je niet zo goed emoties kunt ervaren, heb je doorgaans al helemaal weinig contact met je gevoelens.
4. Meestal kom je met dit probleem in therapie omdat je partner het heel vervelend vindt dat je moeilijk gevoelens en emoties kunt ervaren.

Ervaar je weinig tot geen gevoelens en/of emoties, dan is er in de meeste gevallen sprake van onderdrukking ervan. Dat kan al vanaf heel jong zijn, en is doorgaans totaal onbewust. Vrouwen hebben vaker een probleem met het toelaten van boosheid, mannen met het toelaten van verdriet.

1. De verklaring ligt nogal voor de hand: het ‘mag niet’.
2. Het kan zeer bevrijdend zijn om weer over je emoties te kunnen beschikken.
3. Alsof die halsband eindelijk los gaat.
4. Een heel goede manier daarvoor is werken met de adem.
5. Door een bepaalde ademtechniek (verbonden ademen) kom je in contact met oude emoties.

Door deze te doorvoelen kun je ze loslaten en weer contact maken met het voelen in het hier en nu. Te vaak overweldigd worden door enorm sterke gevoelens kan vreselijk vervelend zijn. Mensen vinden je boosheid afschuwelijk, je tranen ongemakkelijk of je blijdschap ongepast.

• Je kunt relaties kwijtraken door te sterke emoties en je kunt dingen doen waar je later gruwelijk veel spijt van hebt.
• Je kunt je een stukje drijfhout op de wilde zee voelen, machteloos om richting te geven aan de emoties die als een golf over je heen spoelen.
• Wanneer je te sterke emoties hebt, of te vaak erdoor getackeld wordt, dan kan het helpen om met de psycholoog te gaan praten en te kijken wat er precies aan de hand is.

Er zijn methodes om te leren op een goede manier met emoties om te gaan, zoals bij voorbeeld mindfulness, OMR of EFT. Zelfs als je je emoties wel ervaart, is het nog niet altijd zo dat je ook het ‘stemmetje van je gevoel’ kunt horen. Je zou kunnen zeggen: emoties schreeuwen, en gevoelens fluisteren.

1. En om dat gefluister te kunnen horen, moet het wel een beetje stil zijn.
2. Als je je gevoelens moeilijk kunt ervaren, is er vaak sprake van veel gedachten.
3. Daar kunnen je gevoelens niet overheen komen.
4. Er is een aantal methodes om ruimte te geven aan je gevoel.
5. Je moet wel gemotiveerd zijn om te voelen, ook als er eerst wat minder prettige gevoelens voorbij komen.

Die waren namelijk vaak de oorzaak van het stoppen met voelen. En daarna komt er ruimte voor gevoelens van geluk, dankbaarheid, liefde en verbinding. Kortom: je leven krijgt weer kleur. Het beste is als je me even, Je ontvangt dan zo spoedig mogelijk bericht terug van mij. Ook in de avonduren In Nederlands of Engels Vergoeding mogelijk Heb je nog vragen? Ik ben aangesloten bij: : Omgaan met emoties, EQ

Is zenuwachtig zijn een emotie?

25-03-2015 5 min. Onderzoek heeft aangetoond dat jezelf proberen te kalmeren wanneer je nerveus bent helemaal niet werkt. Zo’n sterke emotie kun je helemaal niet breken. Wat wel werkt is hem (om)buigen Je moet zometeen een presentatie van het jaarverslag geven, je kent alle slides exact uit je hoofd en weet precies wat je moet zeggen.

• Maar waarom ben je dan tóch zo nerveus? Je krijgt je handen maar niet stil en je hoofd blijft doorrazen over alles dat er mis zou kunnen gaan.
• Je nerveus zijn bouwt op en lijkt je zelfs compleet over te nemen, terwijl het laatste wat je nu kunt gebruiken wel gebrek aan controle is! Psst Je kúnt de controle over jezelf en deze sterke emotie herpakken, als je maar weet hoe je dat moet doen.

Wat je denkt dat je moet doen is waarschijnlijk: “Ik moet rustig worden. Mezelf kalmeren. Ik bén helemaal niet nerveus, ik ben relaxt.” Ik heb nieuws voor je: A. je bent wél nerveus, B. je bent niét relaxt en C. je kúnt jezelf niet kalmeren. Oké, misschien een beetje, maar nooit helemaal.

Is moe zijn een emotie?

Vermoeidheid Als Emotie, Ronald Pino Door drukte kan de bezorging van je pakketje en de reactie van de klantenservice of partner langer duren. Bekijk je track & trace voor de laatste status van je bestelling.​

Recent onderzoek heeft aangetoond dat in Nederland ca.35.000 mensen kampen met chronische vermoeidheid; jaarlijks raken zelfs ongeveer 10.000 mensen als gevolg van stress en chronische overbelasting in de WAO. CVS (chronisch vermoeidheidssyndroom), in de volksmond ME geheten, heeft volgens de Gezondheidsraad zowel psychische als lichamelijke oorzaken.

• Ongeveer 70 procent van de patiënten heeft (tijdelijk) baat bij gedragstherapie.
• In Vermoeidheid als emotie stelt psychotherapeut Ronald Pino dat moeheid, hoewel ervaren als een lichamelijke toestand, toch veeleer een geestesgesteldheid is.
• Bij moeheid is er hetzelfde aan de hand als bij blozen, dat zichtbaar lichamelijk van aard is, maar de uitdrukking is van een psychologisch verschijnsel.

Moeheid ziet de auteur als het voelbare symptoom van een vergeten of verdrongen psychische toestand. Moeheid is de emotie die hoort bij verlies van levenslust – het leven heeft iedere aantrekkingskracht verloren. Het herstel daarvan, bij kinderen en volwassenen, bezien vanuit een breed perspectief, vormt het onderwerp van dit bewust prikkelende boek.

• • Onduidelijk
  • Achterhaald
  • Saai

  Achterhaald boek. Auteur loopt een beetje achter de feiten aan. Verder is hij niet erg concreet en blijft in alles erg vaag. Hele lappen tekst, zonder echt iets te schrijven. Hij schrijft bijvoorbeeld over meditatie. Dan denk je: ”nu gaat hij uitleggen hoe je dat het beste kunt doen”, maar dan schrijft hij alleen dat er verschillende vormen zijn en dat hij door meditatie eens 4 uur van de wereld was. Dan weet je dus nog niks. Hij schijft over het limbische brein. Dan denk je: ”nou komt het”, maar nee, niks over de relatie met ME en het limbische brein, het gaat ineens over dieren en de Big Bang. Wat moet je daarmee? Kom nou eens to-the-point denk je dan. Verder praat hij oa. over genezingen door bepaalde tekeningen uit een klooster, vager kan het niet volgens mij. Er zijn mensen die boeken hebben geschreven over cvs/me die het beter begrijpen en wel echt handvatten geven. Daar zou ik persoonlijk eeder voor gaan. Gemiste kans.

• Jammer dat de auteur in dit boek stellig voorbijgaat aan de lichamelijke oorzaken van bepaalde typen chronische vermoeidheid.Zo sluit hij bij voorbaat al uit dat men zich ook uitgeput kan voelen zonder daarbij aan levenslust verloren te hebben (ik verwijs hier tussen de regels naar het debat chronischvermoeidheidssyndroom (of ME) versus depressie, ofte “ik wil wel maar ik kan niet” versus “ik kan wel maar ik wil niet”). Een gemiste kans voor de auteur en zijn werk.

De prijs van dit product is 17 euro en 95 cent. Voor 16:00 uur besteld, dinsdag in huis Levertijd We doen er alles aan om dit artikel op tijd te bezorgen. Het is echter in een enkel geval mogelijk dat door omstandigheden de bezorging vertraagd is. Bezorgopties We bieden verschillende opties aan voor het bezorgen of ophalen van je bestelling.

• Bestellen en betalen via bol.com
• Prijs inclusief verzendkosten, verstuurd door BOEKENPILAAR
• 30 dagen bedenktijd en gratis retourneren
• Wettelijke garantie via BOEKENPILAAR

,”userInfo”:,”productInfo”:,”brick”:”10000926″,”chunk”:”80007266″,”publisher”:”Altamira-Becht”,”author”:”Ronald Pino”,”averageReviewRating”:”1.5″,”seriesList”:,”sellerName”:”BOEKENPILAAR”,”uniqueProductAttribute”:”BINDING-Onbekende bindwijze”}]}} },”product”: }}

Waar wil je dit mee vergelijken? Je kan in totaal vijf artikelen kiezen. Er is nog plaats voor andere artikelen. ander artikel.

: Vermoeidheid Als Emotie, Ronald Pino

Hoe herken je een emotie?

Het verschil tussen emoties en gevoelens – Er valt onderscheid te maken tussen emoties en gevoelens, hoewel de termen in het dagelijks spraakgebruik door elkaar heen worden gebruikt. Gevoelens zijn wat je letterlijk voelt: bijvoorbeeld moe, verlegen, bang, of opgelaten.

• Emoties zijn de waarneembare expressies van gevoelens, die je triggeren tot actie.
• Als je boos bent, kun je je stem verheffen, met iets gooien of weglopen.
• Als je je verdrietig voelt, is huilen een gangbare expressie.
• Sommige mensen kunnen niet huilen, ook al voelen ze zich verdrietig (leestip: hoe om te gaan met verdriet ) Dit geeft duidelijk het verschil aan tussen gevoelens en emoties.

Emoties zijn vaak heftiger voelbaar dan gevoelens en zetten daardoor aan tot actie. Emoties voelen vaak intens en zijn van korte duur, terwijl gevoelens vaak minder intens zijn en langer kunnen aanhouden. Emoties komen voort uit het limbisch systeem (het primitieve deel van de hersenen).

Hoe noem je iemand die geen emoties toont?

Alexithymie Alexithymie (uitgesproken als: /ˌalɛksiti’mi/, uit het ἀ-, λέξις en θυμός, letterlijk zonder woorden voor emoties) is een gekenmerkt door moeilijkheden in het beschrijven en onderscheiden van gevoelens, een beperkt fantasieleven en een denken dat voornamelijk gericht is op de buitenwereld en minder op de innerlijke beleving.

• Problemen met het identificeren, beschrijven en omgaan met de eigen of andermans,
• Moeilijk het onderscheid maken tussen een gevoel en de bijbehorende lichamelijke gewaarwording.
• Verwarring van de fysieke gewaarwordingen die gekoppeld zijn aan deze gevoelens.
• Emoties zien als dromen of fantasieën, emoties zijn geen realiteit.
• Concreet en realistisch denken in plaats van met gevoel denken.
• Mensen met alexithymie dromen vaak ook dagelijkse en realistische dingen zoals het eten van een maaltijd of een winkelbezoek.

Mensen met alexithymie hebben vaak naast de bovengenoemde symptomen te lijden van chronische of uitbarstingen van schreeuwen of woede. Bij het vragen naar gevoelens kunnen de meesten zich redelijk uiten, maar lijken verward bij vragen over details. Onderzoeken wijzen uit dat vooral de dromen kenmerkend zijn voor alexithymie, en niet het onvermogen in het beschrijven van de gevoelens.

Een groot misverstand bij alexithymie is dat men denkt dat mensen die aan alexithymie lijden zich helemaal niet verbaal kunnen uiten en geen weet van hun gevoelens hebben. Voor de term in gebruik kwam beschreef Sifneos in 1967 dat patiënten leden aan angstaanvallen en depressies. De onderscheidende factor was bij hen dat zij hun emoties niet konden beschrijven, in tegenstelling tot andere patiënten die leden aan angstaanvallen en depressies.

Alexithymie is niet geklasseerd als een in de, Het is een persoonlijk probleem dat verschilt van persoon tot persoon. Het bestaan van alexithymie kan gemeten worden door middel van een schaal, zoals de, Alexithymie en gebrek aan werden vroeger vaak gezien als een zeer veelvoorkomend verschijnsel bij stoornissen, zoals het,

Wat gebeurt er als je je emoties niet uit?

Emoties onderdrukken –

Emoties onderdrukken is als het willen neersabelen van een golf in de zee. Verspilde moeite dus. Een emotie zoekt altijd een uitweg, zoals water ook altijd blijft stromen. En desnoods een overstroming veroorzaakt als het niet anders kan. Als jij een emotie onderdrukt, kan deze je lichaam niet verlaten.

Hoeveel emoties zijn er in totaal?

We hebben geen 6, maar 27 verschillende emoties Psychologen hebben lang gedacht dat onze emoties zijn onder te verdelen in 6 hoofdcategorieën: blij, boos, verdrietig, angstig, afschuw en verbazing. Maar veronderstellen dat het anders zit. Er zouden geen 6 maar wel 27 verschillende groepen te onderscheiden zijn. De studie is recent gepubliceerd in Proceedings of the National Academy of Sciences.

Waarom word je zo moe van pijn?

Heb je chronische pijn en ben je altijd moe? – Chronische klachten Wanneer is je klacht eigenlijk chronisch? Wanneer je al 3 maanden of langer last hebt van je klacht wordt deze ‘chronisch’ genoemd. Oók als:

• je je nog steeds afvraagt waar je klacht vandaan komt;
• je maar af en toe last hebt van je klacht;
• je de pijn best kunt verdragen.

Een chronische klacht verschilt van een chronische ziekte. Daardoor wordt het soms wellicht onderschat, maar het positieve verschil is: aan chronische klachten kun je zelf wat doen! Top 10 klachten die chronisch kunnen zijn Vaak trekken mensen pas laat bij hun arts of therapeut aan de bel voor hun klachten.

Redenen hiervoor zijn vaak dat ze niet altijd last hebben en dat ze er meestal prima mee kunnen functioneren. Zodra ze er écht klaar mee zijn, doordat de klacht te veel begint te belemmeren, is deze vaak al chronisch. Ook de leeftijd speelt een rol hierbij. Als we ouder worden moeten we ‘meer doen voor hetzelfde resultaat’.

Deze 10 chronische klachten komen het meest voor:

1. Lage rugpijn
2. Nekklachten
3. Rugklachten
4. Schouderklachten
5. Knieblessures
6. Pijn aan de heup
7. Dijbeenklachten
8. Syndroom cervicale wervelkolom
9. Psychosomatische klachten
10. Beweegpijn door een prothese

Chronische pijn en het brein Bij alle chronische pijnklachten gebeurt er op één vlak precies hetzelfde in het lichaam: het zenuwstelsel signaleert pijnprikkels en stuurt deze, via het ruggenmerg, naar de hersenen. Doordat de hersenen bij chronische pijn langdurig pijnprikkels binnenkrijgen, worden de zenuwen gevoeliger op de plek van de pijn, in het ruggenmerg én in het betrokken hersengebied. De pijngrens verlaagt, waardoor je meer pijn kunt voelen en de pijn ook intenser kan ervaren. Daarnaast kunnen er op andere plekken in het lichaam pijnklachten ontstaan, doordat de betrokken zenuwen daarmee in verbinding staan of triggerpoints een mede oorzaak zijn. Deze gevoeligheid van het lichaam wordt sensitisatie genoemd. Goed nieuws: sensitisatie is een verschijnsel dat omkeerbaar is. Je lichaam en zenuwen kunnen weer leren prikkels te signaleren zoals het hoort. Chronische pijn en emoties Wie last heeft van chronische pijn, met óf zonder aanwijsbare reden, kan emotioneel op de pijn reageren. Logisch! De pijn zelf is vaak niet het enige probleem. Lastig is ook het machteloze gevoel, de woede en de frustratie dat je niet gewoon je werk kan doen of optimaal kan genieten van een avondje met vrienden of een activiteit op vakantie. Daarom is het voor mensen met chronische pijn zo belangrijk om zichzelf zo nu en dan te verwennen of zichzelf in de watten te laten leggen. Gewoon even een weldadig moment om op te laden, geluksstofjes aan te maken, en zo weer nieuwe energie te krijgen. Chronische pijn en vermoeidheid Extra energie heb je met langdurige pijn hard nodig, want pijnprikkels vragen veel van een lichaam. Ze kunnen de slaap belemmeren. En slechte nachtrust heeft invloed op je pijngrens. Voldoende rust en je lichaam voeden, is dan ook extra belangrijk als je chronische pijn hebt. Weet jij waar jouw (lichamelijke) grenzen liggen en houd jij je aan die grenzen? Chronische pijn en stress Als je over je grenzen heengaat of op een andere manier te maken krijgt met stress, gaat je lichaam aan de slag met de productie van onder meer cortisol. Dit hormoon zorgt ervoor dat je meer energie krijgt om met de stressvolle situatie om te gaan. Maar bij chronische pijn ervaart het lichaam al continu stress. Daardoor is er te veel cortisol in het lichaam. Barst je dan van de energie? Helaas, het tegendeel. Je energiereserve raakt juist op doordat de stress (pijn) aanhoudt. Daarbij heeft cortisol normaalgesproken de functie om ontstekingen in het lichaam te remmen. Doordat er op den duur een tekort ontstaat, herstelt het lichaam minder goed van ontstekingen. En zó wakkert stress chronische pijn aan. Als olie op het vuur. Het is daarom van essentieel belang om jezelf bij chronische klachten zo min mogelijk bloot te stellen aan stress. En dit doe je met name door anders te leren omgaan met stressvolle situaties, want dáár heb jij de meeste controle over. Jouw impact op je chronische klacht Nu je beter begrijpt welke invloed jouw chronische klacht op je lichaam heeft, wil je zeker wel weten hoe jijzelf invloed kunt uitoefenen op jouw chronische klacht! Ontdek op welke 10 chronische-pijnfactoren jijzelf invloed kunt uitoefenen >>> En voorkom dat jouw chronische klacht (opnieuw) de kop opsteekt Met dank aan Triggerpointcoach.nl Thu, 19 September

Waarom wordt je zo moe van pijn?

Slechter slapen. – Door pijn gaan mensen vaak slechter slapen omdat het meestal moeilijk is om een lekkere houding te vinden. Of je wordt wakker van de pijn. Daarnaast is het zo dat als je lang achtereen in de vecht-vlucht-verstijf modus staat, je ‘s nachts de slaap moeilijker kunt vatten.

Immers ontspanning, een tragere hartslag en een rustige ademhaling zijn ingrediënten voor slaap! Door slechtere kwaliteit of minder slaap herstel je minder goed. Je staat al moe op. Dit heeft ook weer allerlei gevolgen. De belastbaarheid gaat hierdoor nog verder naar beneden. Je komt in een vicieuze cirkel.

Je kan steeds minder aan en raakt uitgeput. Dit kan weer als gevolg stemmingsklachten geven zoals depressieve en/of angstgevoelens en het chronisch vermoeid raken.

Waar wordt pijn mee waargenomen?

Hoe ontstaat pijn? – Ons lichaam zit vol met zenuwen. Deze zenuwen verbinden plekken in ons lichaam met onze hersenen. Een groot deel van deze zenuwen functioneren als het ware als voelsprieten van je hersenen. Wanneer je ergens in je lichaam iets voelt, gaat er eerst een signaal van de plek waar het gebeurt, vanaf de zenuwuiteinden, via je ruggenmerg naar je hersenen.

Voor pijn heeft je lichaam speciale sensoren in de zenuwuiteinden. Je hersenen geven een betekenis aan het signaal dat binnenkomt en beslissen of je daadwerkelijk pijn voelt of niet. Het hele signaal tot aan je hersenen is dus nog geen pijn. In feite voel je pijn pas als je hersenen het signaal uitleggen samen met de emoties of stemming die je in die situatie hebt.

Pijn voel je dus met je brein! Bij chronische pijn is er iets anders aan de hand. Pijn lijkt van dezelfde plek af te komen als waar deze was begonnen, maar er is geen schade meer te zien. Waardoor de pijn aanwezig blijft is niet duidelijk, maar ook hier voel je de pijn met je hersenen.


János Juhász